ରବିବାର, ମାର୍ଚ୍ଚ 9, 2014

ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳ ଅଧିବାସୀଙ୍କ ମତାମତ



ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳ ଅଧିବାସୀଙ୍କ ମତାମତ
        (‘ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳ ପ୍ରକଳ୍ପରେ ଓଡ଼ିଶାର ଦକ୍ଷିଣସୀମାରେ ଥିବା ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳଶିରୋନାମାରେ ଏକ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି| ଏହାର ଦିଗ‌୍‍ଦର୍ଶନ ଓ ସଂପାଦନା କରିଛନ୍ତି - ବ୍ରହ୍ମପୁର ବିଶ୍ବବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଫେସର ଡ. ବାଉରୀ ବନ୍ଧୁ କର ଓ ଡ. ଅଶ୍ବିନୀ କୁମାର ପଣ୍ଡା| ଏହାର ସଂଯୋଜନା ଓ ଗବେଷଣା କରିଛନ୍ତି ଶ୍ରୀ ରାଧାଗୋବିନ୍ଦ ପାଢ଼ୀ ଓ ଶ୍ରୀ ପ୍ରତ୍ୟୁଷ କୁମାର ମିଶ୍ର|  ଉପଦାନ ସଂଗ୍ରହ କରିଛନ୍ତି - ଶ୍ରୀ ଶରତ କୁମାର ଜେନା, ଶ୍ରୀ ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ଦାସ ଓ ସୁସ୍ମିତା ପଣ୍ଡା| ଏହି ପୁସ୍ତକର ଶେଷଭାଗରେ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାର ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳର ୭ ଜଣଙ୍କର ସାକ୍ଷାତକାର ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି| ଏଥିରେ ୧୩ଟି ପ୍ରଶ୍ନ କରି ଉତ୍ତର ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଥିଲା| ଏଠାରେ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ (୩ୟ)ର ଉତ୍ତର ପାଠକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପରିବେଷଣ କରାଯାଉଛି| ଏଥିରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳର ସାଧାରଣ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସଂପର୍କରେ କିଞ୍ଚିତ ସୂଚନା ମିଳିବ|  - ବିଚ୍ଛିନ୍ନାଞ୍ଚଳ ପ୍ରକଳ୍ପ, ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ଭୁବନେଶ୍ବର - ୧୪, ପୃ : ୯୯ - ୧୨୦)
ପ୍ରଶ୍ନ :  ଆପଣ ଓଡ଼ିଶା ବାହାରେ ରହି ଆପଣଙ୍କ ମାତୃଭାଷାର ଉନ୍ନତି ପାଇଁ କଣ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ?
୧.      ଶ୍ରୀ ସତ୍ୟ ନାରାୟଣ ପାଢ଼ୀ : ରାଜପୁର, ଇଚ୍ଛାପୁର, ଶ୍ରୀକାକୁଲମ‌୍‍, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ, ବୟସ : ୪୩, ବୃତ୍ତି : ଆଡଭୋକେଟ|
        ଚେଷ୍ଟାତ ଅବ୍ୟାହତ ରହିଛି| ନିଜ ପିଲାଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ଆଣିବା ଏବଂ ପଢ଼ାଇବା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁଁ| ଉଭୟ ସରକାରଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଏଠାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବୁଁ|
୨.      ଶ୍ରୀ ରାଜେନ୍ଦ୍ର ପଣ୍ଡା : ଡୁବୁରିସାହି, ଇଚ୍ଛାପୁର, ଆନ୍ଧ୍ର, ବୟସ : ୫୩, ବୃତ୍ତି : ଟ୍ରାନ୍ସପୋର୍ଟ ବ୍ୟବସାୟ, ବାପୁଜୀ ପାଠାଗାରର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଓ ସରକାରୀ ହାଇସ୍କୁଲର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଏବଂ
୩.     ଶ୍ରୀ ବିବେକାନନ୍ଦ ପଟ୍ଟନାୟକ, ବୟସ : ୭୦, ଡକୁମେଣ୍ଟାରି ରାଇଟର ୤
୧୯୮୩ରୁ ଏ ଦିଗରେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁଁ| ଧନର କିନ୍ତୁ ଅଭାବ ରହିଛି| ପୁଣି ଓଡିଶାରେ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ତେଲୁଗୁମାନେ ଯେପରି ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଓଡିଶାର ଅନେକ ସହରର ମ୍ୟୁନିସିପାଲ ଚେୟାରମ୍ୟାନ‌୍‍ ଓ ଏମ‌୍‍. ଏଲ. ଏ-ପଦବୀରେ ତେଲୁଗୁ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି| ମାତ୍ର ଆନ୍ଧ୍ର ସରକାର ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ଦାବୀ ଶୁଣୁଛନ୍ତି ନା ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରତିନିଧି ଚାହୁଁଛନ୍ତି ନା ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଉଛନ୍ତି ?
୪.     ଶ୍ରୀ ଦଣ୍ଡାସି ରାଉଳ, ବିନ୍ଧ୍ୟଗିରି, ରାଜପୁର ମଣ୍ଡଳ, କାବିଟୀ, ଶ୍ରୀକାକୁଲମ‌୍‍, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ, ବୟସ : ୫୦, 
        ବୃତ୍ତି - ସି. ଟି., ଶିକ୍ଷକ  ଏବଂ
୫.      ଶ୍ରୀ ଦଣ୍ଡାସି ରାଉଳ (ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ): ବିନ୍ଧ୍ୟଗିରି, ରାଜପୁର, କାବିଟୀ, ଶ୍ରୀକାକୁଲ‌୍‍ମ (ଆନ୍ଧ୍ର) ବୟସ : ୭୬
ମାତୃଭାଷା ପ୍ରତି ଆମର ବିଶେଷ ଆଗ୍ରହ ରହିଛି| ଏ ଅଞ୍ଚଳରେ ମାତୃଭାଷାର ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ବିଶେଷ ଉଦ୍ୟମ ସମ୍ଭବ ହେଉନି| ପ୍ରଥମରେ ଅର୍ଥର ଅଭାବ| ପୁଣି, ଲୋକଶକ୍ତି ଏବଂ ସଠିକ‌୍‍ ଚେତନାର ଅଭାବ ଯୋଗୁଁ ଏ ଦିଗରେ ଅଗ୍ରଗତି ହେଉନାହିଁ|
୬.     ଶ୍ରୀ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ଜେନା - ମେଳିଆପୁଟୁ, ଶ୍ରୀକାକୁଲମ, ଆନ୍ଧ୍ର, ବୟସ - ୨୯, ବି.ଏ :
ମାତୃଭାଷା ଓଡ଼ିଆ| କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ରହି ଆମ ଭାଷା ଉପରେ ତେଲୁଗୁ ଭାଷାର ପ୍ରଭାବ ବେଶି ପଡୁଛି| ଯଦିଓ ଓଡ଼ିଆରେ କହିବା ପାଇଁ ଆମେ ଇଚ୍ଛୁକ, କିନ୍ତୁ ବେଳେ ବେଳେ ତେଲୁଗୁରେ କହିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛୁଁ| ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କିପରି ଏହି ପ୍ରଭାବରୁ ମୁକ୍ତ ହେବ ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛୁଁ| ମୁଁ ଗୋଟେ ଓଡ଼ିଆ ସ୍କୁଲର ଛାତ୍ର| ତେଣୁ, ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ କହୁଛି| ଆଉ ଗୋଟିଏ କଥା - ଆମ ଅଂଚଳରେ ଯଦି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ସବୁବେଳେ କଥୋପଥନ ଜାରି ରହିବ, ତେବେ ଆମ ଭାଷାରେ ନିଶ୍ଚୟ ଉନ୍ନତି ହୋଇପାରିବ| ଏହା ବ୍ୟତୀତ ସରକାର ଯଦି ଆମ ଏ ଅଞ୍ଚଳର ସ୍କୁଲ କଲେଜଗୁଡିକୁ ଆବଶ୍ୟକ ପରିମାଣର   ଶିକ୍ଷକ ଯୋଗାଇ ଦିଅନ୍ତେ, ଏବଂ ପ୍ରତିଗାଆଁରେ ଓଡ଼ିଆ ସ୍କୁଲ ଖୋଲନ୍ତେ, ତେବେ, ଲୋକଙ୍କ ମନରୁ ଓଡିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ଥିବା ଦୂରତା କମି ଯାଆନ୍ତା| ଫଳରେ ଆମ ମାତୃଭାଷାର ଯଥେଷ୍ଟ ଉନ୍ନତି ହୁଅନ୍ତା|
୭.      ଶ୍ରୀ ଗିରିଧାରୀ ମାଝୀ : ପାଡଡା, ମେଳିଆପୁଟୁ, ଶ୍ରୀକାକୁଲମ‌୍‍ (ଆନ୍ଧ୍ର)
        ଓଡିଶା ବାହାରେ ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା, ସଂସ୍କୃତି ପ୍ରତି ଆମର ମମତା ଅଛି| ଅନ୍ୟର ପ୍ରଭାବରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ତାହା ଛାଡିପାରିନୁ| ସେମିତି କିଛି ଆବଶ୍ୟକ ନ ପଡିଲେ ସବୁ ସମୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କହୁଛୁଁ|

No comments:

ଏକ ମନ୍ତବ୍ୟ ପୋଷ୍ଟ କରନ୍ତୁ